Nga Ebu Hurejrah – Allahu qoftë i k ënaqur prej tij – përcillet se ka thënë: Ka thënë i Dërguari i Allahut – l avdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të: “Tre njerëz Allahu ja ka bërë de tyrë Vetes t’i nd ihmojë ata:

Robi që bën m arrëveshje me zotërinë e tij për tu liruar, ai që m artohet sepse kërkon të ruajë nd erin (d ëlirësinë) e tij, dhe ai që përpiqet në rrugë të Allahut” Transmetojnë autorët e suneneve, përveç Ebu Daudit.[1]

Kjo sepse Allahu i Lartësuar ua ka pr emtuar atyre që shp nzojnë, se do tua z ëvendësojë së af ërmi. Dhe shp enzimin është përmendur në mënyrë të përgjithshme, por qëllimi i tij është shpenzimet që i do Allahu, sepse premtimi i Tij për zëvendësim vjen si shpërblim për shpenzimet që bëhen në gjëra që Allahu i do. LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE

Ndërsa shpenzimet që bëhen në gjërat që Allahu nuk i do, ose në mëkate, ose në shpërdorim (teprim) në gjëra të l ejuara, Allahu nuk i ka pr emtuar zëv endësim për to ask ujt. Madje ato janë gjynah. Ndërsa këta të tre që u pë rmendën në këtë hadith, janë prej gjë rave më të mira që Allahu i do.LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE

Kështu: Përpj ekja në rrugë të Allahut ësht k ulmi i fesë dhe maja më e lartë e saj. Qoftë kjo përpjekje me a rmë apo përpjekje me d ituri dhe arg umenta. Shpenzimi në këtë rrugë do të ri mbursohet nga Allahu, dhe ai që ecën në të do të nd ihmohet prej Tij, dhe do t’i l ehtësohen punët.

Ndërsa r obi që nënshkruan marrëveshje lirimi me z otërinë e vet, kjo është një gjë të cilën Allahu e ka u rdhëruan në Kuran duke thënë: “Nënshkruani ma rrëveshje lirimi me ta nëse dini ndonjë mirësi tek ata (ro bërit)” (Nur: 33).

Dmth nëse njihni prej tyre d evotshmërinë në çështjet e fesë dhe se janë të aftë për çështjet e dynjasë. Sepse zotëria është i u rdhëruar ta pr anojë këtë m arrëveshje. R obi që bën ma rrëveshje lirimi dhe d ëshiron ta zb atojë atë, dhe përpiqet të përshpejtojë fitimin e lirisë së tij që të jetë i lirë në çështjet e fesë së tij dhe në jetën e tij të dynjasë, Allahu e nd ihmon atë, dhe ja lehtëson çështjet atij, dhe e furnizon andej nga nuk e pret.

Është detyrë për zotërinë që të tregohet i butë me robin e tij në këtë r ast, në p ërcaktimin e afateve të shl yerjes dhe blerjes së lirisë së tij. Dhe duhet t’i japë nga vl efta e ma rrëveshjes së lirisë – kur r obi ta d orëzojë atë – një të katërtën.

Dhe tek fjala e Allahut në lidhje me nënshkruesit e kësaj ma rrëveshjeje: “Dhe jepuni nga pasuria e Allahut që Ai ju ka dhënë juve” (Nur: 33), ka urdhër për zotërinë dhe për të tjerët prej muslimanëve. Për këtë arsye Allahu i ka ndarë atij një pjesë të zekatit, tek fjala e Tij: “dhe në çlirimin e r obërve” (Teubeh: 60), dhe kjo është prej nd ihmës së Allahut të La rtësuar për r obin.

Dhe ka ar dhur në hadith të saktë prej Profetit – lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të – diçka që është më e përgjithshme se kjo ku ai thotë: “Kush merr pasuritë e njerëzve duke dashur tua r ikthejë ato, Allahu do t’i kthejë ato për të. Dhe kush i merr ato duke dashur ti shk atërrojë ato, do ta sh katërrojë atë Allahu” Transmeton Bukhari[2]

Ndërsa sa i takon m artesës, Allahu e ka u rdhëruar për të të Dërguarin e Tij – lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të -, dhe ka përmendur dobi të shumta për të, siç janë: ndihma e Allahut, zbatimi i urdhrit të Allahut dhe të Dërguarit të Tij – lavdërimi dhe paqja e Allahut qofshin mbi të -, dhe kjo është prej zakonit të të Dërguarve.

Gjithashtu m artesa ruan nderin, të ndihmon në uljen e shikimit nga harami, sjell pasardhës, sh penzon për gruan dhe f ëmijët. Sepse kur njeriu sh penzon për f amiljen e tij diçka dhe shpreson sh përblim për të prej Allahut, kjo gjë i sjell atij shp ërblime tek Allahu, pa marrë parasysh a janë ato ushqime apo veshje, apo mb ulim i n evojave të tyre të nd ryshme, të gjitha këto i sjellin sh përblime (sevape) njeriut. Dhe ato janë sh përblime rrjedhëse për të dhe janë më të d obishme se adhurimet vullnetare, dobia e të cilave qëndron vetëm tek ai që i kryen ato.

LEXO ME TEPER DUKE E HAP REK LAMEN ME POSHTE