Lutja (Duaja) e largimit të an kthit dhe tr ishtimit dhe kuptimi i bukur i saj..!?
Ka thënë Profeti Muhamed (alejhi selam):
“Çdo njeri që është në an kth dhe i tr ishtuar nëse thotë:
“All-llahum-me, in-ni abduke, ibnu abdike, ibnu emetik! Nasijeti bi jedik! Madin fije hukmuk! Ad’lun fije kadauk! Es’eluke bi kul-lismin huve lek, sem-mejti bihi nefsek, eu enzeltehu fi kitabik eu al-lemtehu ehaden min halkike eu iste’therte bihi fi ilmil gajbi indek, en texh’alel Kur’ane rabia kalbi, ve nura sadri, ue xhelae huzni, ue dhehabe hem-mi!
(O Allah, unë jam r obi Yt, biri i r obit Tënd, biri i rob ëreshës tënde! Qenia ime është në dorën Tënde, vendimi Yt mbi mua sigurisht që nd odh, të drejta janë të gjitha ca ktimet e Tua për mua!
Po të drejtohem me të gjithë emrat e Tu me të cilët e ke emërtuar Veten, apo të cilët i ke shpallur në Librin Tënd, apo të cilët ia ke mësuar ndonjë prej krijesave të Tua, apo të cilët i ke ruajtur në dijen tënde të fshehtë: që ta bësh Kuranin shi të begatë në z emrën time, dritë të gj oksit tim, l argues të tr ishtimit tim dhe h eqës të an kthit tim.)
Ahmedi dhe sakt ësoi Albani
Kjo dua përmban ujitjen e z emrës me shiun e begatë kuranor dhe ndriçimin e kraharorit me dritë, duke përmbledhur në këtë mënyrë jetën dhe dritën, siç thotë Allahu i Madhëruar: “A bar azohet i vd e kuri që Ne e ngj allëm dhe i dhamë dritë me të cilën ecën midis njerëzve, me atë që është në err ësirë e nuk mund të dalë prej saj?!” (El-En-am: 122).
Duke qenë se kraharori është më i gjerë se z emra, atëherë besimtari i kërkon Zotit ndriçimin e tij dhe më pas ky ndriçim të depërtoi edhe në z emër, sepse gj oksi e përfshin edhe z emrën.
E duke qenë se jeta e trupit dhe çdo gjymtyre të tij është në v arësi të jetës së z emrës, atëherë u kërkua fillimisht gj allëria e z emrës e cila më pas gj allëron edhe kraharorin e gjy mtyrët e tjera t rupore. Jeta e z emrës u kërkua me shiun sepse ai është l ënda bazë e saj.
Tr ishtimi dhe an kthi është e k undërta e jetës së z emrës dhe nd riçimit të saj, prandaj la rgimi i tyre u kërkua me anë të Kuranit, sepse në këtë mënyrë ato nuk kthehen më kurrë, e nëse l argohen me diçka tjetër të kësaj bote, p ushtetit, pasurisë, sh ëndetit, bashkëshortes apo f ëmijëve, atëherë ajo do të rikthehet me h umbjen e tyre.
Ibn El-Kajim (El-Feuaid)
