Një nënë e mençur e cila i kishte tre djem dhe i kishte rritur me mundime të shumta pasi burri i saj kishte ndër ruar je të prej kohësh
erdhi koha që të ndahen dhe secili të dal në shtëpinë e tij…Ende nuk dija se me cilin djalë të shkoj e ta kaloj pjesën e mbetur të jetës time dhe të shijoj pak r ehati dhe lumturi në atë shtëpi në të cilën do të jetoj…
Më erdhi një ide dhe vendosa që natën e parë ta kaloj te biri im i madh, në mëngjes kur u zgjova kërkova prej nuses së tij të më sjell pak ujë që të marr abdes, pasi mora abdes dhe i fala dy reqate namaz, ujin e mbetur në enë e h odha mbi shtratin në të cilin fjeta….
Kur erdhi ta rregulloj dhomën time, i thash nuses: oj bija ime kështu është h alli i pleqve, e kisha lag sh tratin natën pa e h etuar… Ende pa i përf unduar fjalët e mia, filloi të më b ërtas reja ime dhe të më quaj me fjalët më të r ëndë, derisa sa më tha: oj psh urravicë, tani vet k ape e laje dhe thaje këtë sht rat se na e q elbe krejt shtëpinë e re, nëse edhe njëherë nd odh dije se çka ka me të gjetë..E mbajta hi dhërimin në gj oksin tim, por l otët nuk munda t’i mbaj, e mora e p astrova sht ratin e tera, kur e takova birin tim të madh, edhe ai më shikonte me z emërim dhe e kishte vr enjtur f ytyrën e tij…
Në natën e dytë, shkova të flejë te biri im i dytë, dhe veprova të njëjtën gjë, u h idhërua edhe reja e dytë, më of endoi rë ndë dhe e ftoi birin tim i cili më ofe ndoi më shumë se sa gr uaja e tij, duke më thënë: nuk du me jetu ma me këtë pi sllëk me të cilin kam jetu qe sa vite..Dola prej tyre, e përb uzur dhe e n ënçmuar dhe u dr ejtova te shtëpia e birit tim të vogël, kur u zgjova në mëngjes i kërkova ujë si za konisht nuses dhe veprova të njëjtën gjë me ujin e mbe tur, kur erdhi ajo, i tregova për ur inën time…
Mu drejtua me fjalët: mos ke dert oj nënë … se kështu është gj endja e të m oshuarve….sa herë e kemi bë n evojën në rr obat e juaja kur kemi qen të ve gjël…t’i je zonjë në shtëpinë tonë, mos u ngu shto për asgjë… p astaj e p astroi sht ratin e parf umoi, mi mori edhe pi zhamet e mia të cilat i p astroi…Shkova te oda vjetër dhe i nxora gjithë li rat e mia që i kisha kujtim nga bashk ëshorti dhe nëna ime, i ftova tre dj emtë me nuset e tyre dhe fillova t’ua t regoj ngj arjen, e u thash: Ai uji mbi sht rat nuk ka qen ur inë, por unë e kam h edh ujin e abdesit me q ëllim që me jua pa f ytyrën tuaj të v ërtetë..
U drejtu kah reja e saj e v ogël dhe tha: Kjo është bija jem me të cilën du me i kalu këto ditë të jetës time, se ju më bërët të q aj si f ëmijë, kurse kjo më le dhatoi dhe më g ëzoi si f ëmijë… Andaj këto lira i t akojnë vetëm kësaj si dhuratë për sjelljen e saj… Dy djemtë e mëdhenj së bashku me nuset e tyre mbetën të sht angur dhe u p enduan the llësisht për veprimin e tyre… Pastaj iu drejtova djemve të mi me këto fjalë:Këtë do t’ua kthejnë f ëmijët tuaj kur të mpl akeni o bijtë e mi andaj përgatituni për pendim në këtë ditë ashtu siç i rash p ishman unë për mundin tim ndaj jush përveç vllaut tuaj të vogël… ai ka me jetu i nd eruar dhe ka me taku Zotin e tij i gëzuar…. e juve nga kjo ju pr ivuan grat e juaja kur nuk ia mësuat vlerën e nënës tuaj.
