Është shumë e rëndësishme që të gjithë prindërit ta lexojnë këtë!

E mërkurë, ora 8.00. Arrita në kohë në takimin me prindër në shkollën e djalit tim – “Mos harroni të vini nesër në takim, është e detyrueshme!” – Kjo është ajo që tha mësuesi një ditë më parë.

– “Po kush mendon se është ky mësues/e! … A mendon se mund ta kemi të lehtë të gjejmë kohë të lirë kur ai dëshiron? … Po ta dijë se sa i rëndësishëm ishte takimi për mua në orën 8:30” … Megjithatë, ne u paraqitëm gjithsesi.

Ai falenderoi praninë tonë dhe filloi të fliste. Nuk e mbaj mend atë që ai po thoshte, mendja ime po mendonte se si do ta kisha zgjidhur një aktivitet kaq të rëndësishëm, tashmë kisha përfytyruar blerjen e një TV-je të ri me paratë e marra në atë takim biznesi.

– “Pietro” – Dëgjoj nga ana tjetër e klasës.

– “A je ti babai i Giovanni-t?” – tha mësuesi.

– “Po, unë jam unë” – ai më kërkon të shkoj të marr deftesën e tim biri.

Shkoj në vendin tim dhe shikoj brenda saj …

– “Për këtë erdha… çfarë është kjo?”.

Deftesa ishte plot me gjashta/ shtata. E mbylla shpejt, kështu që askush nuk e pa rezultatin e djalit tim.

Duke u kthyer në shtëpi, zemërimi im u rrit gjithnjë e më shumë, mendova:

– “Unë jap gjithçka për të, nuk i mungon asgjë … Tani ai do të marrë dënimin që meriton”, unë mbërrita në shtëpi, e mbylla derën me një goditje dhe e thërrita:

– “Eja këtu, Giovanni!”. Giovanni ishte në oborr, ai vrapoi për të më përqafuar … “Babi!”.

– “Mos më thuaj babi” unë u zhvendosa larg, mora rripin dhe nuk mund të kujtoj sa herë e kam goditur atë, ndërsa isha duke folur për atë që mendoja.

– “Tani shko në dhomën tënde!”.

Giovanni qante, fytyra e tij ishte e kuqe dhe goja e tij dridhej. Gruaja ime nuk tha asgjë, vetëm tundi kokën me një gjest mohimi në kuzhinë. Kur shkova në shtrat, më i heshtur, gruaja ime më dha letrën e raportit të Giovanni-t, i cili ishte brenda xhaketës sime dhe tha:

– “Lexoje ngadalë dhe pastaj mendo për një vendim …”.

Në fillim ishte shkruar: Deftesa e Babit.

koha që babai ju kushton për të folur me ju para se të flini: 6
koha që babai ju kushton për të luajtur me ju: 6
koha që i kushton babait juaj për t’ju ndihmuar me detyrat e shtëpisë: 6
koha që babai juaj kushton për t’u marrë me ju gjatë ‘fundjavës’ në familje: 7
koha që babai juaj kushton për të lexuar një libër me ju përpara gjumit: 6
koha që i kushton babai tuaj për të të përqafuar dhe për të të puthur: 6
koha që babai juaj kushton për të shikuar televizionin me ju: 7
koha që babai juaj i kushton dëgjimit të pyetjeve ose problemeve: 6
koha që i kushton babai juaj për t’ju mësuar ose për t’ju ndihmuar: 7
——- Mesatarja: 6.22 ——-

PRINDËR, ZGJOHUNI SA JENI NË KOHË!

Fëmijët votuan për prindërit e tyre. Djali im më vuri mesatarisht shtatë (kam merituar sinqerisht 5 ose më pak).

Menjëherë u ngrita dhe vrapova në dhomën e tij dhe e përqafova.

Ndërsa dëshiroja të kthehesha në kohë … por kjo nuk është e mundur.

Giovanni hapi sytë e tij, ende me sytë e tij të fryrë me lot, ai buzëqeshi, vuri kokën tek unë dhe tha:

– “Unë të dua babi!” … ai i mbylli sytë dhe e zuri gjumi.

ZGJOHUNI PRINDËR!

Mësoni të jepni vlerën e duhur për fëmijët tuaj, ky moment varet nga suksesi ose dështimi i jetës së tyre.

Ju prindër, a keni menduar ndonjëherë se çfarë vlerësimi do t’ju kishte dhënë sot fëmija juaj?

/Konica/