Një nga kritikat popullore historike të Muhammedit në Perëndim ka qenë martesat e tij polygame, sipas historianit amerikan Xhon Esposito.[15] Esposito shton se ne kulturat semite në përgjithësi lejohet poligamia (për shembull, praktika e saj mund të gjenden në Judaizmin biblik dhe postbiblical) ; ai ishte veçanërisht një praktikë e zakonshme në mesin e arabëve, sidomos mes parisë dhe udhëheqësve.[16] Myslimanët kanë theksuar shpesh se Muhamedi u martua me Khadija (një e ve mosha e të cilës vlerësohet të ketë qenë 40 studiues besojnë se ajo mund të ketë qënë rreth 29 në bazë të numrit të fëmijëve qe ajo i lindi Muhamedi), kur ai ishte 25 vjeç, dhe mbeti ne lidhje monogame me te për më shumë se 25 viteve deri sa ajo vdiq. Megjithatë, shikime jo fetare në këtë drejtim janë ato se Khadija ishte një e ve me pasuri shumë te madhe për Muhammedin, e cila financonte grupin i tij fetar dhe fakti qëndron se të qendruarit i pabesë rreth saj do ti kushtojë shtrenjtë atij. Esposito vlerëson se shumica e njëmbëdhjetë martesave te Muhamedit kishin motive politike dhe sociale. Ishte bërë zakon për shefat arabe për të përdorur martesën për të çimentuar aleanca politike, duke përforcuar faktin se Islami ishte një vazhdim i moshës se padrejtësive të vjetra arabe me një emërtim të ri, dhe martesat përsëri për të vejat ishin të vështira në një shoqëri që theksonte martesat e virgjëra.

Aisha
Nga shekulli i 20 e me vone, një pikë e përbashkët e diskutueshme ka qenë martesa e Muhamedit me Aisha, i cili ishte e gjashtë apo e shtatë në kohën e martesës së saj,[17] dhe e nënta kur martesa qe perfunduar.[10] name=”Spellberg”/> [18][19] ((Buhariu [20][21] Historiani amerikan Denise Spellberg thotë se “këto referenca specifike për moshën e nuses kane përforcuar para Aishja statusin dhe, pa dyshim, virgjërinë e saj. “

Mosha e Aisha është e përmendur nga disa kritikë, të cilët kanë denoncuar Muhamedin për marrëdhënie seksuale me të. Pastori amerikan Baptist Jerry Vines e quajti atë një demon “pedofil te pushtuar “.[22] Colin Turner, profesor i gjuhës persishte dhe historise Islame, thekson se martesa e Muhammedit, në kontekstin e saj historik, nuk do të kishte qenë konsideruar te paktën e pahijshme. Martesat te tilla midis një burri të moshuar dhe një vajzë te re ishin të zakonshme midis beduineve. Turner më tej shkruan se arabët në shekullin e 7 ishin te prirur për të arritur moshën e rritur në një moshë më parë, dhe beson se marrëdhënie seksuale nuk ishte nisur deri sa Aisha në adoleshencë e hershme.[23]

Zejneb bint Xhahsh
Shumica pajtohen se ketu ajo flet për Zejneb, gruaja Zeid së, të cilin Muhamedi e pa veshur me një këmishë nate me një vel mbi fytyrën e saj kur ai shkoi tek Zejd një ditë të caktuar të biznesit. Ajo ishte e drejtë, dhe pamja fizike e saj ishte e përsosur midis grave të Kurejsh, kështu që ai ishte magjepsur nga bukuria e saj. Atëherë ai tha : “Falënderimi i qoftë atij, që ndryshon zemrat !” dhe u largua dhe u martua më vonë të saj. Kështu që askush nuk e konsideron këtë martese tabu midis ndjekësve të tij. Ai tha se :

“Kur e the ti atë që Zoti e ka bekuar dhe të ishe e favorizuar:” Mbaje bashkëshorten tënde me veten tënde dhe ki frikë nga Perëndia, dhe ti ishe fshehur brenda vetë asaj që Perëndia duhet të zbulojë, duke iu trembur njerëz të tjerë, dhe Zoti ka të drejtë më të mirë për ty të kini frikë prej Tij. E kur Zejd kishte kryer atë që ai e do e saj, atëherë Ne i dha asaj në martesë për ty, kështu që nuk duhet të jetë ndonjë defekt në besimtarët, duke prekur gratë e djalit të adoptuar të tyre, kur ata kishin kryer atë që do të prej tyre, dhe urdhërimi i Perëndisë duhet të kryhet. “ – Sure el-Ahzab 33:37,[24][25

Në vitin 10 pas profetizmit, u bë fejesa e Profetit Muhammed s.a.v.s. me Hazret Ajshen, të bijën e Hazret Ebu Bekrit. Propozimi i kësaj fejese u bë nga Hazret Heula bint Hekim, pra, sipas saj, Ajshja r.a. atëherë ishte e denjë për t’u martuar me Profetin s.a.v.s., por kjo martesë u mjaftua vetëm deri në shpallje të saj dhe Hazret Ajshja r.a. vijoi të qëndronte me prindërit e vet. Ardhja e saj si bashkëshorte në shtëpinë e Profetit s.a.v.s. u realizua në vitin e dytë pas mërgimit (hixhretit). Ajo tashmë ishte e pjekur, sepse Hazret Ebu Bekri r.a. erdhi tek Profeti Muhammed s.a.v.s. dhe i kërkoi që martesa të realizohej mirëfilli. Kështu, në muajin sheval të vitit të 2-të pas mërgimit, Hazret Ajshja r.a. u nda nga shtëpia e saj për të shkuar në shtëpinë e Profetit Muhammed s.a.v.s.

Jomuslimanët shpesh ngrenë pyetjen se sa ka qenë mosha e Hazret Ajshes r.a., gjatë kohës kur u shpall fejesa dhe gjatë kohës kur ajo erdhi në shtëpinë e Profetit s.a.v.s. dhe, për të akuzuar Profetin s.a.v.s. se gjoja u martua me një vajzë nën moshë, i mbeten “besnikë” një burimi, në të cilin pohohet se gjatë shpalljes së martesës, ajo ka qenë 6 vjeçe, kurse në kohën kur filloi bashkëjetesën me Profetin s.a.v.s., ka qenë 9 vjeçe. Por kjo nuk është e saktë dhe e vërteta është se ekzistojnë fakte të pamohueshme se pikërisht ky rrëfim është i pabesueshëm dhe, gjithashtu, ekzistojnë shumë burime të tjera që përcaktojnë një moshë tjetër të saj gjatë martesës me Profetin s.a.v.s.. Kështu, faktet tregojnë se ajo nuk ishte më e re se 12-13 vjeçe në kohën e martesës që u bë me pëlqimin e saj dhe të prindërve të saj. Ftojmë lexuesit të marrin në konsideratë disa faktorë, përpara se të krijojnë një mendim përfundimtar rreth çështjes në fjalë.

Para se të shfletojmë historinë islame, duhet të kemi parasysh se mosha “e pranueshme” për martesë nuk është konsideruar si një standard objektiv gjatë të gjitha kohërave në të gjitha kulturat dhe fetë, por është konsideruar si një standard subjektiv, i bazuar në parimet shoqërore. Për shembull, në lidhje me Marinë, nënën e Jezusit, Enciklopedia Katolike raporton:

“… priftërinjtë njoftuan nëpërmjet Judeas, që ata dëshiruan të gjejnë në Juda një burrë të respektueshëm që të martojnë Marinë me të, e cila atëherë ishte nga 12 apo 14-vjeçare. Jozefi, i cili në atë kohë ishte nëntëdhjetë vjeç, shkoi në Jerusalem bashkë me kandidatët e tjerë; një mrekulli zbuloi që Perëndia kishte bërë zgjedhjen e Jozefit dhe pas dy vitesh, u bë Shpallja”.[1]

Po ashtu, teksti i shenjtë i hebrenjve, Talmudi pohon:

“Nëse vajza jote ka arritur pubertitetin, liroje skllavin tënd dhe jepja vajzës”.[2]

Në fakt, Talmudi jep disa udhëzime tronditëse në lidhje me martesat, ndër to, pohon:

“Një vajzë që mbush tre vjet e një ditë, mund të merret në martesë … dhe nëse vëllai i burrit të saj të vdekur bashkëjeton me të, ajo bëhet e atij”.[3]

Kështu, Enciklopedia Katolike na thotë se Maria dhe Jozefi ishin martuar në një moshë kur ata ishin përkatësisht 12-14 dhe 90 vjeç, kurse Talmudi lejon martesën e vajzës që kalon një ditë pasi të bëhet 3 vjeçe. Që të mos duket se po sulmojmë Krishterimin dhe Judaizmin, gjë që absolutisht nuk qëndron, do të paraqesim disa nga ligjet e Perëndimit.

Në Skoci, për shekuj me radhë, mosha e pjekurisë seksuale për vajzat ka qenë 12, ndërkohë pëlqimi i prindërve nuk ishte i nevojshëm.[4] Vetëm në vitin 1929, kur kjo moshë u rrit në 16 vjet për vajzat.[5]

Por sipas ligjeve të ShBA-ve martesa e Ajshes me Profetin Muhammed, edhe sot e kësaj dite konsiderohet e vlefshme. Për shembull, në New Hampshire, mosha e lejuar për vajzat është 13, me pëlqimin e prindërve.[6] Në Massachusetts, mosha e lejimit për vajzat është 12 me pëlqimin e prindërve.[7] Në Mississippi, nuk ka një kufi minimal për moshën e lejimit të vajzave, për sa kohë që të jetë i pranishëm pëlqimi i prindërve.[8] Në Kaliforni po ashtu, nuk ka një kufi minimal për moshën e lejimit të vajzave, për sa kohë që të jetë i pranishëm pëlqimi i prindërve.[9]

Dihet që ligjet e ShBA-ve u miratuan, jo sot, por në shekullin 19 dhe 20; dihet që amerikanet e moshës 12 a 13-vjeçare, sot, zakonisht nuk martohen. Megjithatë, pika që qëndron është se edhe në historinë e fundit amerikane, amerikanët vlerësuan si “nuk ka kundërshtim” në martesën e vajzave të moshës 12 a 13 vjeçare, madje edhe më të vogla, dhe miratuan ligje në kushtetutat e shteteve të tyre për ta konfirmuar këtë vlerësim. Ky parashtrim në asnjë mënyrë nuk debaton që të kthehemi në mosha të tilla të lejimit, madje, provon faktin se mosha “e përshtatshme” për martesë bazohet në parimet shoqërore e jo në disa objektiva të supozuara apo në standardet bashkëkohore. Prandaj, nëse do të akuzonim Profetin Muhammed s.a.v.s. për ndonjë papërshtatshmëri në martesën tij me Ajshen, në kohën kur ajo ka qenë 12-13-vjeçare, do të na duhet të dënojmë Dhiatën e Vjetër, Dhiatën e Re, Evropën dhe shumë shtete amerikane.

Diskutimi i sipërm provon që martesa e Ajshes r.a. me Profetin Muhammed s.a.v.s., edhe në kohën kur ajo ka qenë 12-13 vjeçe, absolutisht nuk ishte anormale, kur e krahasojmë me kohëra dhe kultura të ndryshme, madje edhe me standardet bashkëkohore. Na mbetet të provojmë se pohimi që Ajshja r.a., gjatë fejesës së saj ka qenë 6 vjeçe, është i pavlefshëm.

Gjatë përcaktimit të autencitetit të një hadithi të caktuar, është e nevojshme të merret në konsideratë se sa rrëfimtarë ka ai, të cilët në rrugën gojëdhënore, e përcollën deri te burimi i tij, i cili mund të jetë qoftë Profeti Muhammed s.a.v.s., qoftë Ajshja r.a. apo ndonjë sahab tjetër. Sa më shumë rrëfimtarë të jenë dhe sa më shumë ata të përputhen me njëri-tjetrin, aq më shumë autentik do të quhet rrëfimi i tyre.

Në të vërtetë, çdo narracion rreth pohimit se Hazret Ajshja r.a. ishte 6 vjeçe gjatë shpalljes së martesës me Profetin Muhammed s.a.v.s. dhe 9 vjeçe kur ajo filloi jetën martesore me të, është i lidhur me Hisham Ibni Urvah-un, i cili, si burim informacioni, përcakton babanë e tij.[10] Për shumë arsye, ky pohim mbetet problematik:

Së pari, Hisham Ibni Urvah është i vetmi rrëfimtar i këtij rrëfimi. Këtu qëndron problemi, sepse nuk ekziston mundësia për ta vërtetuar pohimin e tij. Së dyti, Hishami e rrëfeu këtë në pleqërinë e tij, në një kohë kur, sipas pohimit të tij, ai vuante nga humbje e rëndë e memories. Për shembull, Tahdhib el-Tahdhib, një ndër librat kryesorë për besueshmërinë e haditheve, citon Jakub Ibni Sahibanin, që thotë:

“Rrëfimet e raportuara nga Hishami janë të besueshme, përveç atyre që u raportuan nëpërmjet banorëve të Irakut”.[11]

Historia shënon që Hishami, deri në 71 vitet e para të tij, jetoi në Medinë, kurse në pleqërinë e tij, mërgoi në Irak dhe vuajti nga humbje e rëndë kujtese.[12] Jakub ibni Shaibah pohon më specifikisht:

“Ai (Hishami) është shumë i besueshëm, rrëfimet e tij janë të pranueshme, përveç atyre që ai rrëfeu pas mërgimit në Irak”.[13]

Rrëfimi që sjell fjalën e Ajshes r.a. që ajo ishte 6 vjeçe në kohën e shpalljes së martesës, vjen nga Hishami, pikërisht pas mërgimit të tij në Irak. Prandaj, ky rrëfim i vetmuar nuk mund të jetë i besueshëm, për shkak të humbjes së rëndë të kujtesës së rrëfimtarit.

Nga ana tjetër, shumë burime të tjera pohojnë se Ajshja r.a. duhet të ketë qenë 12 vjeçe në kohën e fejesës dhe, sipas një burimi tjetër 15-16 vjeçe gjatë fejesës dhe 19-20 vjeçe në kohën kur ajo shkoi në shtëpinë e Profetit Muhammed s.a..

Për shembull, Ibni Sadi raporton:

“Ajshja lindi në fillim të vitit të katërtë pas deklaratës profetike”.[14]

Kështu që, gjatë mërgimit, ajo kishte mbushur 10 vjet e disa muaj. Siç e dimë që martesa e saj e mirëfilltë u realizua në vitin e dytë pas mërgimit, dhe kështu, sipas këtij burimi, rezulton që ajo të ishte 12 vjeçe.

Analizojmë një tjetër burim: martesa e mirëfilltë e Profetit s.a.v.s. me Ajshen r.a. u bë gjatë vitit të dytë pas mërgimit, ose rreth vitit 624 e.s.. Ajo ishte e bija e Hazret Ebu Bekrit r.a.. Për fëmijët e Ebu Bekrit r.a., Tabari raporton:

“Të gjithë 4 fëmijët e tij (të EbuBekrit) kanë lindur në periudhën para-islame [që duhet të jetë para 610 e.s.], prej dy bashkëshorteve të tij, emrat e të cilave i kemi përmendur më lart.”[15]

Kështu që, edhe sikur të supozohet se Hazret Ajshja r.a. lindi në vitin 609 e.s., vetëm një vit përpara deklaratës profetike të Profetit s.a.v.s., ajo duhet të ishte afërsisht 14 vjeçe gjatë kohës së mërgimit në Medinë që u bë në 623 dhe, duke u bazuar në këtë, jo më pak se 15 vjeçe kur u martua me Profetin Muhammed s.a.v.s.. Këto të dhëna, nuk i afrohen asfare variantit të të qenit 6 vjeçe.

Gjithashtu, shumica e historianëve raportojnë se Hazret Asma r.a., motra e madhe e Hazret Ajshes r.a., ishte 10 vjet më e madhe sesa ajo.[16] Librat “TahzibutTahzib” si dhe “El-Bidajahuen-Nihajah” raportojnë se Hazret Asma r.a. ndërroi jetë në moshën 100 vjeçare, në vitin 73 pas mërgimit, përkatësisht 695 e.s.[17] Kjo tregon se Hazret Asma r.a. nuk duhet të ishte më e vogël se sa 27 vjeçe në kohën e mërgimit. Hazret Ajshja r.a., siç e dimë, u martua me Profetin s.a.v.s. një vit pas mërgimit dhe, duke u bazuar në këto burime, rezulton që ajo duhet të ishte 18 vjeçe në kohën kur erdhi në shtëpinë e Profetit s.a.v.s. si bashkëshorte.

Këta shembuj nuk janë të gjithë. Ka shumë rrëfime të tjera autentike dhe ngjarje të mirëshënuara, të cilat tërësisht hedhin poshtë variantin e 6 vjeçes dhe 9 vjeçes dhe bindshëm tregojnë se ajo ishte një vajzë e pjekur gjatë kohës së martesës me Profetin Muhammed s.a.v.s., e cila u bë me gjithë pëlqimin e saj.

Një i krishterë që ishte edhe armik i Islamit, kur e ngriti këtë akuzë, Hazret Mesihu i Prmetuar a.s., themeluesi i Xhematit Musliman Ahmedia, i qe përgjigjur me këto fjalë:

“Keni përmendur se e dëlira Hazret Ajshja r.a. ishte 9 vjeçe në kohën kur ajo u martua me Profetin s.a.v.s.. Së pari, nuk ka asnjë provë të vërtetuar nga goja e Profetit Muhammed s.a.v.s., nuk përmendet në asnjë shpallje dhe nuk provohet as nga rrëfimet e përsëritura që ajo patjetër duhet të ishte 9 vjeçe. Vetëm një rrëfimtar e thotë këtë gjë. Arabët nuk mbanin kalendarët nëpër shtëpi, sepse ishin analfabetë. Duke e marrë parasysh këtë gjendje të tyre, një luhatje për 2-3 vjet ishte normale. Siç për shembull, edhe në vendin tonë [Indi], shumica e analfabetëve nuk tregojnë me përpikëri dallimin e periudhës 3-4 vjeçare”.[18]

Duke iu përgjigjur një akuzuesi tjetër, që ishte nga feja arje, Mesihu i Premtuar a.s. tha:

“Pohimi se Hazret Ajshja r.a. ishte 9 vjeçe është kryekëput pabazë. Nuk provohet në asnjë hadith dhe në asnjë ajet të Kuranit”.[19]

Si përfundim:

(1) Nuk ka një standard në përcaktimin e moshës së lejimit të një vajze dhe kjo varion sipas viseve. Mosha e lejimit në vendet e ngrohta është më e ulët, në krahasim me vendet e ftohta, dhe Arabia njihet si një vend shumë i ngrohtë.

(2) Kemi provuar se rrëfimi që tregon se ajo ka qenë 9 vjeçe, nuk është i vlefshëm.

(3) Kemi sjellë si shembuj shumë burime të tjera që përcaktojnë një moshë më të madhe të saj që ajo ka pasur gjatë kohës së martesës dhe kështu rezulton që, atëherë, ajo ishte një vajzë e pjekur.

Përveç këtyre argumenteve, duhet të merret në konsideratë edhe dëshmia e Ajshes r.a., se si ka qenë bashkëjetesa e saj me Profetin Muhammed s.a.v.s.. Ndër të gjitha bashkëshortet e Profetit s.a.v.s., vetëm Ajshja r.a. është ajo që ishte e virgjër në kohën kur ajo u martua me të, kurse gjithë të tjerat ishin ose vejusha ose të ndara. Kur shohim lidhjen që kishte Hazret Ajshja r.a. me Profetin s.a.v.s., ne bindemi se ai kishte një lidhje aq të pastër, aq vetëmohuese dhe aq shpirtërore, që kurrsesi nuk mund të krijohej nga një jetë prej qejfi. Sikur lidhja e Profetit me të të ishte bazuar mbi qejfin, atëherë ajo, medoemos nuk do të kishte pasur asnjë ndikim shpirtëror prej tij. Por, në historinë islame, pas Kuranit dhe Profetit Muhammed s.a.v.s., ajo paraqitet si një ndër burimet kryesore të besimit, spiritualitetit dhe të haditheve të Profetit s.a.v.s.. Jeta e saj ka qenë jashtëzakonisht e vyer në shërbim të Islamit.

Lidhja e saj me Profetin s.a.v.s. duket të jetë realizuar nga Zoti i Madhërishëm, kur shohim vlerat që ajo do t’i jepte umetit musliman në të ardhmen. Edhe Profeti Muhammed s.a.v.s. përmend një ëndërr të tij që një engjëll i paraqiti një pëlhurë të palosur prej mëndafshi dhe i tha: “Kjo është bashkëshortja jote”, dhe Profeti s.a.v.s. kur e hapi atë, pa fytyrën e Ajshes r.a.. Megjithatë, ai nuk ia përmendi ëndrrën askujt dhe besoi se, nëse ëndrra do të realizohej fjalë për fjalë, Zoti Vetë do të krijonte rrethanat për të.[20] Më pas, Heula Bint Hekim u bë shkak kryesor i kësaj lidhjeje martesore.

Pas vdekjes së Profetit Muhammed s.a., Hazret Ajshja r.a. jetoi rreth 48 vite të tjera dhe ndërroi jetë në ramazan të vitit 58 pas mërgimit. Gjatë periudhës pas-profetike, ajo shërbeu si një fener i besimit për të gjithë umetin musliman. Hazret Ajshja r.a. është një ndër burimet kryesore të haditheve. Numri total i haditheve të rrëfyera nga ajo shkon deri në 2210. Vlera e saj në dijen e besimit pranohej edhe nga sahabët kryesorë të Profetit s.a.v.s.. Madje, kur sahabët përballeshin me ndonjë çështje të pazgjidhshme, pikërisht Hazret Ajshes r.a. i drejtoheshin. Urvah Ibni Zubejri thotë:

“Në dijen e Kuranit, në dijen e trashëgimisë, në dijen e çështjeve të hallallit dhe të haramit, në dijen e jurisprudencës dhe në dijen e haditheve nuk kam parë ndonjë njeri tjetër më të ditur sesa Ajshja”[21]

Në sinqeritet dhe dëlirësi Hazret Ajshja r.a. ishte kaq e lartë saqë një herë asaj i erdhën njëqind mijë dirhamë, të cilat ajo i shpërndau si lëmoshë përpara muzgut, ndërkohë në shtëpinë e saj nuk kishte asgjë për darkë.[22]

O Allah lartësoje Muhammedin dhe familjen e tij, bekoje dhe dërgoji paqe! Ti pa dyshim je i Lavdëruar, i Nderuar.